U današnji dan, naša Sveta Crkva vrši molitveni spomen na blagovernog i hristoljubivog kralja Milutina, ktitora manastira Hilandara i brojnih drugih pravoslavnih svetinja Milutin je sin Uroša I i kraljice Jelene i brat Dragutinov. Mnogo je ratovao braneći svoju veru i narod svoj. Ratovao je protiv Mihaila Paleologa zato što je ovaj bio primio uniju i prisiljavao sve narode balkanske i monahe atonske da i oni priznaju papu. Ratovao protiv Šišmana, cara bugarskog i Nogaja, cara tatarskog, da bi zemlje svoje odbranio. Svi ratovi njegovi bili su uspešni, jer se neprestano Bogu molio i u Boga uzdao. Sazidao preko 40 crkava. Pored onih u svojoj zemlji, kao Treskavac, Gračanica, sv. Đorđe u Nagoriču, sv. Bogorodica u Skoplju, Banjska i džruge, sazidao je crkve i van svoje zemlje. Sagradio je crkve u Solunu, Sofiji, Carigradu, Jerusalim na Sv. Gori. Upokojio se u Gospodu 29. oktobra 1320. god. Telo njegovo pokazalo se uskoro netljenim i čudotvornim. Kao takvo ono i danas počiva u Sofiji u crkvi „Svetoga Kralja (današnja crkva Svete Nedelje)“. Izvor:“Ohridski prolog“, Sveti vladika Nikolaj Velimirović Na svetlopisu ktitorska kompozicija sa predstavom kralja Milutina iz hilandarskog sabornog hrama.

Svetlopisao Saša Žutić.