Porodica Petronijević poreklom je iz sela Prijevora kod Čačka. Milanov otac i majka, Momir i Julka Petronijević, preselili su se u Čačak 1949. godine. Nastanili su se u Obilićevoj ulici u Čačku gde im se 14. novembra 1950. godine rodio sin Milan, a potom i ćerka Svetlana koja je preko 30 godina predavala matematiku u čačanskoj Mašinskoj školi. Milan Peca Petronijević završio je u Čačku Osnovnu školu “Milica Pavlović”, a potom i čačansku Gimnaziju. Potom je upisao Višu ekonomsku školu, ali je nije završio zbog dugogodišnjeg aktivnog bavljenja košarkom. Milan je kao dete prvo voleo i igrao fudbal, tako da je košarku počeo da trenira prilično kasno, tek sa 15 godina, i to kod Miodraga Marjanovića Marjana. Ubrzo je postao član prvog tima KK Železničar iz Čačka. U to vreme je čuveni trener Predrag Prevo Vučićević (1937-2002) koji je Železničar trenirao 22 godine podmladio tim Železničara sa Milanom Petronijevićem, braćom Strugarević, Krivokapićem, Vujoševićem, Matovićem, Spasovićem i Raškovićem, koji su igrali uporedo sa starijim igračima, braćom Joksić, Stojanom Kačarom, Smiljanićem i Cicvarićem. Krajem šezdesetih godina XX veka u prvom timu su pored Pece Petronijevića bili Dragan Kićanović, Vukašin Spasović, Miloš Bohinjac, Zoran Biorac, Raško Rašković, Predrag Timotijević, Dragan Vuković, a sredinom sedamdesetih Vlade Androić, Rade Šljivić, Milan Kurćubić, Draško Vučetić, Savo Kovačević, Dragan Ranitović i niz drugih igrača.

Milan Peca Petronijević je za KK Železničar odigrao ukupno 12 prvenstava, od 1967. do 1979. godine. Zbog visine je najpre igrao na poziciji centra, da bi kasnije igrao na pozicijama krila, beka i plejmejkera. Uporedo sa igranjem za seniorski tim, Milan Petronijević je u sezoni 1969/1970. sa juniorima Železničara osvojio prvo mesto u Srbiji. Bio je prvi strelac na završnom turniru koji je organizovan u Čačku. Žele je tada pobedio favorizovani Partizan i Radnički iz Beograda, potom i Slogu iz Kraljeva. Prethodno su na polufinalnom turniru u Užicu pobedili domaću Slobodu i Crvenu zvezdu. Bila je to prva titula koja je Žele osvojio. Sa seniorima Železničara Milan Peca Petronijević osvojio je 1976. godine prvo mesto u Drugoj saveznoj košarkaškoj ligi Jugoslavije i učestvovao je na kvalifikacijama za ulazak u Prvu ligu. Iako nisu uspeli, košarkaši Železničara potvrdili su da je košarka zaista najvažniji sport u Čačku. U svojoj dvanaestogodišnjoj igračkoj košarkaškoj karijeri Milan Petronijević postigao je oko 3.400 koševa za Žele. Pored Miodraga Marjanovića, Dragana Kićanovića, Radoslava Šljivića i Radisava Ćurčića ušao je u Želovu “idealnu petorku” svih vremena.

Posle igračke karijere Peca je najpre je bio sekretar KK Železničara (1978-1989), a zatim i trener. Zapravo, trenerskim poslom počeo je da se bavi još davne 1972. godine dok je bio igrač. Tada je počeo rad sa mlađim kategorijama igrača. Bio je i polaznik trenerskog kursa u Kalni kod Knjaževca 1974. godine, zajedno sa kasnije veoma poznatim i uspešnim trenerom Božom Maljkovićem. Milan Peca Petronijević zamenio je Predraga Preva Vučićevića na mestu trenera prvog tima Železničara 1989. godine. Taj posao obavljao je u više navrata u perodima 1989-1993., 1998-2007. i 2008-2010. Pauze u treniranju KK Železničar provodio je najpre kao pomoćni trener KK Borac iz Čačaka u periodu 1993-1997., a zatim i kao prvi trener u periodu 1997-1998. Ostalo je zapisano da je vodio tim KK Borac na zabavnoj manifestaciji “Košarkaški maraton” održanoj u julu 1994. godine. To je bio svojevrsni košarkaški karneval, tokom koga su košarkaši Borca puna 24 sata igrali sa Železničarem koga je tada vodio Miloš Bohinjac. Na kraju je Borac pobedio rezultatom 1677:1658.

Trenerski rad sa mlađim kategorijama košarkaša Železničara koje je vodio uporedo sa treniranjem seniorskih ekipa doneo je najviše uspeha Milanu Peci Petronijeviću. Trenirao je mladi tim Železničara koji je 1982. igrao finale Kupa Jugoslavije. Iste 1982. godine juniori Železničara pod njegovim vođstvom bili su treći u Srbiji, kadeti su 1986. godine bili finalisti prvenstva Srbije, a juniori su 1988. godine postali prvaci Srbije i vicešampioni Jugoslavije.

Milan Peca Petronijević trenirao je oko 1.000 dečaka iz Čačka i okoline i na taj način ostavio zaista neizbrisiv trag u istoriji sporta svoga grada. Među mladim igračima koje je trenirao bio je i Radisav Ćurčić, jedini Čačanin koji je do sada zaigrao u NBA. Posle pola veka provedenih u košarci, u penziju je otišao 2015. godine. Proglašen je za trenera godine u Čačku 1988. godine. Od sportskih novinara Čačka 2011. godine dobio je i nagradu “za višedecenijski rad na terenu i oko terena”. Pre više od jedne decenije, 2011. godine, zajedno sa Radmilom Mišovićem i Zoranom Biorcem pokrenuo je ideju da se u Čačku osnuje Muzej košarke.

Milan Peca Petronijević oženio je Snežanu Kovačević, koja je uspešno igrala košarku za čačanski KK Borac, potom i za KK Voždovac iz Beograda. Aktivno igranje je napustila zbog studija prava koje je završila u Beogradu. Milan i Snežana dobili su dvoje dece. Ćerka Jelena postala je farmaceut i uspešno je igrala košarku za čačanski Gradac. Sin Dušan 11 godina je igrao košarku za čačanski Železničar. Danas radi kao IT inženjer. Dušan je oženio Jelenu Tomašević, koja je takođe igrala košarku i sa kojom je dobio dve ćerke.

Kao i prethodnih sedam decenija Milan Peca Petronijević, koga svi znaju kao upornog, doslednog i principijelnog čoveka, sa svojom najbližom familijom živi u porodičnoj kući u Ulici Cara Lazara u Čačku. Uživa sa svojim unukama za koje se nada da će poći stopma svog poznatog dede, bake i roditelja i postati uspešni sportisti i čestiti i poštovani ljudi.

Našem poznatom čačanskom košarkašu i košarkaškom sportskom radniku Milanu Peci Petronijeviću čestitamo rođendan, želimo mu dobro zdravlje i puno lične i porodične sreće.

S poštovanjem,
UDRUŽENJE ČAČANA U BEOGRADU